Begrenzing (Mitsrayim)
Alles heeft zijn eigen tijd
elk begin een einde
omdat ieder einde een nieuw begin kan zijn
en zelfs de cirkel ook een oorsprong kent
heeft alles zijn begrenzing
en niemand weet waar deze ligt
we weten
wat niet mag
wat moet worden gedaan
wanneer we moeten stoppen
of juist verder moeten gaan
we weten
wanneer de liefde zuiver is
of enkele ijdelheid
de vrijheid overschreden
berouw zich vertaalt in spijt
er is een aanvang in ons bidden
er komt een ‘amen’ op het eind
er is onzuiverheid in vloeken
wanneer ons zicht op Hem verdwijnt
er is een grens aan wat we zien
soms zijn we horend doof
of vertwijfeld in gebed
ervaren we een kloof
tussen vrezen en vertrouwen
tussen de liefde en de leegte
tussen kennen en vergeten
tussen zonde en berouw
haaks op ons tijdelijk bestaan
ligt er een dwarsbalk over ‘t leven
waar Hij ons voorging in dienen
in het wassen van de voeten
in enkel liefde geven
en toen Hij opstond uit Zijn graf
heeft Hij het zwartse zwart doorbroken
en de begrenzing opgeheven
opdat wij ,zijn maaksel,
door Zijn licht werden doorstoken.
Enkel zijn licht kent geen begrenzing
Hijzelf is het begin en eind
van niets tot alles wat nog zijn zal
Alfa en Omega
Zijn onuitsprekelijk nu
is tevens eeuwigheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten