maandag 9 januari 2012

Vannacht zag ik mijn moeder in mijn slaap.




Vannacht zag  ik mijn moeder  in mijn slaap
Ze liep de kamer binnen  
Zwijgend als het graf
Waarin ze nu al zoveel jaren wacht
Haar schaamte deels bedekt de linkerborst kleiner als de rechter
Alsof ik enkel die had leeggedronken en aan de ander niet was toegekomen.
Zo'n beeld komt ook alleen maar voor in dromen.
Omdat ik nooit afscheid van haar  heb kunnen nemen  welt de liefde tussen moeder en haar kind weer   op als een niet te stuiten woordenstroom.
Het  overweldigende gevoel dat ik  bij het sterven van mijn vader had kwam ook nu maar omgekeerd evenredig en duizend malen sterker terug .
Daar waar het bij  het sterven van mijn vader het verlies van liefde was en het besef hem voorgoed te moeten missen was dat hier juist andersom.
Hoe had ik haar gemist!  
En nu stond ze hier voor mij , in mijn droom, nog half naakt in dat oude lichaam waarin de tijd de scherpste lijnen had gekerft.
We konden enkel nog maar zeggen hoeveel we van elkaar gehouden hebben als een reprise van een onvoltooide symphonie.
Totdat ik wakker werd met enkel de herinnering
Vannacht zag ik mijn moeder in mijn slaap.