donderdag 29 augustus 2013

KELDBY KIRCHE



Het spreken van de bomen
Zo door de wind bemind
In het ruisen van de bladeren
Verglijden  mijn gedachten
Tot  rimpelloze leegtes
Als was ik weer een kind

Verlaten woning





De door de dood verlaten woning
Staat hol en leeg te wachten
Op weer een vader weer een moeder
Weer een aantal kinderen
Om net als toen gevuld te zijn 
Met kirrende geluiden
Schaterend gelach
Knetterende ruzies
Zoute tranen van verdriet
Kortom leven zo je zelden ziet
En zinnelijke   nachten