zondag 1 juni 2014

Welterusten




Drieëntwintig uur achtenvijtig
Op de valreep van een nieuwe dag
Terwijl bij elk woord dat hier gelezen wordt
De tijd verstrijkt
Verglijdt het waken langzaam in mijn slaap
Is het al bijna weer na twaalven
En sluit ik mijn ogen voor de nacht
Niet eerder dan dat ik
Dit gedichtje heb bedacht.

Trusten.