Jeremy Maxwell Winterbert zag ik onlangs in een documentaire van close up Avro-Tros. Een portret over een getormenteerde ziel die na een hectisch leven eindelijk zich verliest in de kunst van het glasblazen. De documentaire en het verhalend portret inspireerden me tot dit gedicht.
Jeremy Maxwell Winterbert
zelf gecreëerde illusies
breekbaar als glas
gezandstraald tot beslagen spiegels
gezeefde hersenspinsels
waardoor je in de wolken raakt
die langzaam boven komen drijven
uit dit kunstzinnig brein
getormenteerd door een
voor hem verzwegen waarheid
vanuit zand en kalk
water en vuur
schept hij
onvermoede vormen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten