zondag 24 december 2017

Hofmaken

We zijn verleerd elkaar het hof te maken
flirten is no go geworden
we tinderen ons door onze eigen geilheid
zonder nog het hart te raken

we schuiven op richting  de beesten
laten beschaafdheid voor wat ze was
volgen enkel ons instinct
in plaats van ons moreel kompas

het leitmotiv voor onze sex
ik moet aan mijn trekken komen
er wordt geen echte liefde meer gegeven
er wordt ons deze dagen
de waardigheid ontnomen

wij zijn onszelf de maat der dingen
wij feesten ons de dagen door
wij zijn verworden westerlingen
in wezen zijn wij geer en goor







maandag 4 december 2017

Symmetrie

Symmetrie

orde

rust

eerlijkheid

rijtjeshuis

parkeerplaats 

voorspelbaarheid

universeel

balans

kepler

ogen

oren

handen

vleugels

sneeuwvlok

verandering die vorm behoudt

Wanneer sta ik symmetrisch tegenover God?

Wanneer ik verander maar mijn vorm behoud.

Dat kan enkel door het volgen van de Zoon.

Enkel in Hem kan ik iets zijn wat ik uit mijzelf niet ben.

Schoon, rein, zonder smet, gereinigd met hysop,fris, helder, zondeloos, herboren, hernieuwd door die ene almachtige onbesproken tegenover.

Het mysterie schuilt in symmetrie.



Covfefe !!





Covfefe.
Het is tongentaal. . .
Covfefe
Of dronkemans gelal.
Wat een woord.



Advent 2017 week 1


Terwijl de verf nog nat is
houdt Christus onze giften vast.
Kerstmarkten zijn weer ingericht
ver voor de aanvang van advent.
Versierselen staan al klaar
in onze winkelschappen.
Er spreekt geen zweem van introspectie uit.































Daar waar Ik me over
dit koopsodom blijf verbazen.
en Zijn reddend bloed nog op moet drogen.
Blijft het geld van mammon rollen.
Als smeerolie voor een wereld economie.
En de gezalfde kijkt, genadig over ons, met ontferming zo bewogen.
“Zie,zij zijn als schapen zonder herder.”

En wij? Wij gaan ziende blind en onverstoorbaar verder.

zaterdag 25 november 2017

Wij weven zelf het ‘beest’.

Met de komst van de computer kwam ook Word en Excell.
Kwam ook het internet en de volledige digitalisering van ons menselijk bestaan op gang.
Langzaam sloop het binaire handelen in de vezels van onze samenleving.
Daar waar de mens eerder nog zijn beslissingen zelf nam of in goede samenspraak met anderen werd dit steeds vaker geautomatiseerd en daarmee kwam de mens verder af te staan van zijn eigen verantwoordelijkheid.
Steeds meer geautomatiseerde processen zorgen er voor dat we niet actief meer nadenken over wat de volgende stap moet zijn, laat staan dat wij daar werkelijk met elkaar over praten.
Hoe vaak kom je het niet tegen dat er gezegd wordt:"ja maar zo geeft de computer het aan!"
Of. Zo staat het in het systeem of nog erger:"U staat niet in ons systeem,"
Onze samenleving heeft zich meer en meer afhankelijk gemaakt van algoritmes,doorrekenmodellen en excellsheets. Op basis van gegenereerde uitkomsten worden nu politieke besluiten voorbereid en genomen. Beurstransacties worden uitgevoerd door computers, gedrag wordt omgezet in enen en nullen, de economische opbrengst van een hele bevolkingsgroep wordt in kaart gebracht. De kostenfactor van zittenblijvers,drop outs en schoolverlaters worden doorberekend. Wanneer ik dit in ogenschouw neem kijk ik niet op van de verharding van onze samenleving. De depersonificatie is al langer een voldongen feit. We hebben onszelf gereduceerd tot nummers in een groot spreadsheet en beschouwen dat als onze werkelijkheid.
We leven in een gedigitaliseerde cultuur van camerabewaking,non privacy,mobiele telefoons,sociale media of moet ik zeggen digitale braakkanalen waarin we zonder oogcontact onze opiniediarree leegspuiten.
Ondertussen neemt de vereenzaming zienderogen toe. Er is geen compassie meer, geen werkelijke betrokkenheid bij politieke besluitvorming. Iedereen trekt zich terug in zijn eigen cocon, brengt avond aan avond door met het kijken naar HBO of NETFLIX of een andere betaalzender. Overigens ook een loot aan de digitale stam! Er wordt een paradijselijke leugen herhaald dat de vrucht juist goed is om te eten, dat de wereld nog nooit eerder zo dichtbij zou zijn geweest als in deze moderne tijden. Niets is minder waar.

Zou er sprake kunnen zijn van een nieuwe vorm van "vervreemding" zoals eerder beweerd door Erich Fromm en Herbert Marcuse? Het wachten is op quantumcomputer die straks zo snel zullen kunnen opereren dat er zelfs ethische beslissingen mogelijk gaan worden en zo geven we onze identiteit en de regie daarover volledig in ‘handen’ van een machine.

vrijdag 17 november 2017

Golgotha in perspectief



Ik sta hier aan de linkerkant
in een onherbergzaam niemandsland
waar men wel vaker mensen hangt
als straf voor wat ze ooit misdeden
het kale gras dat hier en daar nog groeit
is inmiddels volkomen platgetreden
Soldaten graven een groot gat
om straks het kruis in vast te zetten
Priesters Schriftgeleerden zien hier toe
op het naleven van wetten.
Immers bij zonsondergang begint de sabbat
dus voor dat moment
moet het lam al zijn geslacht
ondertussen loopt het volk te hoop
houden soldaten hier de wacht


Ik kies een andere hoek
van waaruit ik kijk
en zie een grote mensenmassa
starend naar een kruis
joelend om spektakel
hopend op orakel
buigend met ontzag
voor de macht
van rome


Achter Christus staande
hangend aan dit hout
zie ik moedertranen
stromen
ze heeft mededogen met haar kind
is met ontferming zo bewogen
evenals haar zoon
hij hangt
verhoogd
als aan een tweede levensboom
maar de engel met zijn tweesnijdend scherp zwaard
is nergens te bekennen 
ik zie een kind dat haast te laat
uit de stad nog aan komt rennen.


Ik doe een aantal passen naar de rechterzijde
en zie nog net hoe een soldaat zijn speer opheft
met een in zure wijn gedrenkte spons
“God is onder ons.” hoor ik hem zeggen,
net voordat hij de doordrenkte spons 
aan de mond van Christus wil gaan leggen.
Dat er gefluisterd is: “Mij dorst!”,is mij geheel ontgaan
ik ben dan ook van dit beeld te zeer ontdaan


Ik loop weer door nu sta ik voor
mijn Heiland aan het kruis
ik kniel niet uit eerbied maar gewoon  
omdat mijn knieën het  begeven.
Ontzagwekkend en uit vrije wil
geeft hier Gods zoon
voor mij
zijn leven

zondag 12 november 2017

Zondeneters

Zondeneters
zijn  zij die de morele drek
in blijven slikken
binnenhouden
opdat anderen hun zuiverheid
blijvend kunnen bewaren
terwijl hun biechtvaders
amper staande kunnen blijven
in een door henzelf  verkondigde ethiek

Hoe vaak gaat het niet fout
#metoo geldt in zekere zin voor iedereen
alleen het besef dringt nog niet door
de humanist is o zo positief over zijn eigen inborst
de gereformeerde daarentegen overdreven negatief
ergens is ook hier het midden weer verdwenen
terwijl de zwijgzaamheid ziekmakend is

wat nooit verdwijnen zal is die dubbele moraal
waarmee we altijd weer onze kinderen grootbrengen
wij gaan dus al opvoedende
met de waarheid aan de haal
blijven altijd weer  de klaarste wijn aanlengen
verzuimen en passant God een welgevallig offer te brengen.
Waarmee we onvoorwaardelijk dienstbaar zijn.
waardoor we werkelijk vrij kunnen zijn.





donderdag 9 november 2017

Hoogmis in Cupertino





Hoogmis in Cupertino
hier aan Infinite Loop
wordt gebouwd
aan een nieuwe hof van eden
digitaal omstreden
big data groeit met de seconde
en neemt eerdaags bezit van ons
wie we zijn en wie we waren
hebben we zonder bezwaren
geheel vrijwillig opgegeven
een tweede zondeval
nog voor we werkelijk beseffen
welke halve waarheid
er in zijn algoritme schuilt



donderdag 2 november 2017

Sta ik, loop ik, ben ik.



1
sta ik 
hier in Auschwitz
loop ik 
hier in Auschwitz
ben ik
hier in Auschwitz
lang geleden lieten 
mijn ouders het leven 
hier in Auschwitz
eindigend in 
verstikkend gas
hier in Auschwitz
in vuur werden hun lichamen
geofferd  
hier in Auschwitz
op het altaar
van een waanzinnige ideologie
die hen het leven ontzegde
het diabolische ten top was 
hier in Auschwitz

2
lang heb ik het uitgesteld
het komen
hier in Auschwitz
het zijn op deze plek
hier in Auschwitz
het staan op deze grond
hier in Auschwitz
die in zekere zin 
wel heilig moet worden verklaard
alleen al om de aantallen doden 
die het heeft gekend
elke vierkante meter schreeuwt
het onrecht uit
hier in Auschwitz
Dag na dag na dag.
Durfde niet eerder een stap te zetten
hier in Auschwitz
door de poort van “Arbeit macht frei.”
Een groter leugen is het uitverkoren volk 
nooit eerder voorgehouden
dan hier in ijzer en staal geschreven staat.
hier in Auschwitz

3
Nu ik sta op deze drempel
hier in Oświęcim
is het mij bang te moede
is het maar goed dat ik met z’n vieren ben
hier in Oświęcim
een kind alleen kan dit nooit dragen
het is maar goed dat vrienden en geliefden
met mij meegekomen zijn
hier in Oświęcim
Niets is immers sterker dan de liefde.
hier in Oświęcim
Vervreemd van  de geschiedenis
loop ik hier met  die door de tijd verstilde schreeuw
“Mama, papa, help mij leven
hier in Oświęcim
Mama, papa waar zijn jullie toch gebleven?
hier in Oświęcim .
Hier in Oświęcim?

4
Tot stof en as verdampt in tijd en ruimte
onvoorstelbaar haast
wil er niet aan denken
maar kom elk jaar op de 4e mei
tot stilstand in mijn denken
mijn kindertranen wellen op
ver in mijn volwassenheid
heb in mijn leven al het nodige doorstaan.
mijn hart in zekere zin gebroken
mijn trots op waar ik vandaan kom en  wie ik ben 
voor altijd ongebroken
tot aan mijn laatste ademtocht
adem ik de liefde in
adem ik de liefde uit
Weet ik wie ik ben
weet ik waar ik vandaan kom
want uit de liefde van mijn ouders kom ik weg.


11-08-2017.

zondag 29 oktober 2017

Kribbe




Kindje in het stro
had geen libido
maar heeft het ‘al’ geschapen
het is daarom
dat hij ontwaakte
om nooit meer te gaan slapen.

zaterdag 28 oktober 2017


Ergens onderweg
Langs ongebaande wegen
Hoor ik iemand spreken
Een stem roept mij
Uit mijn woestenij
'T is geen bedrog gebleken
Ergens in de tijd
In hogere hemelsferen
Is Zijn jubelen begonnen
Terwijl de donkere aarde
Ternauwernood
Weer nieuwe moed vergaarde
Hij komt nader elk uur
Onstuitbaar zegt Hij sterren aan
Ik kom er aan , ik kom er aan.
Niet met luister als een aardse koning
Verkiest een kribbe en een stal
Noodgedwongen als Zijn starterswoning
Als een vluchteling komt Hij de wereld binnen
En laat Hij in Zijn mens gelijk zijn 
Zijn liefde overwinnen.
Ik hoor Zijn stem herken Zijn licht
En geef mijzelf aan Hem.

Wachters van metropolis.

De wachters van metropolis
Beschermen deze stad
Houden de poort gesloten
De muren doen de rest
Wanneer de avond valt
Het zonlicht langzaam donkert
De mensen huiswaarts zijn gekeerd
De eerste ster al aan de hemel flonkert
Maakt men zich op voor weer een nacht
En de wachters van metropolis

Houden trouw de wacht