maandag 19 september 2011

Second love?



De onvolprezen kracht
Van het internet
Brengt je zo
Met een vreemde vrouw in bed
Second love
Een marktplaats
Voor een nieuwe vent
Een vette soa
Na een one night stand

Hebzucht


Heerlijk om op krediet
Te doen alsof je rijk bent
Een auto te kopen of een huis
Ach mijn geld zit nu in steen
Waarom niet een extra kleine hypotheek?
We willen allemaal nog steeds
Dat snoepje van de week.
Eertijds bedacht door 's neerlands oude kruidenier
Om daarna op school te leren hoe ik voor mijn zilvervloot moest sparen.
We hoorden altijd weer op school.
Over “ de overheden over u gesteld” en “Pas als je vijfenzestig bent
Mag je met pensioen!”
Met dit beeld rotsvast voor ogen
Heb ik geleerd naar mijn vermogen
maar dat is inmiddels bijna  weggesmolten door de crisis
Het wrange hiervan is dat de gewone man alles weer betalen kan.
Hé, wie is hier nu rijk?

Mooier worden. . .





Mooier worden naarmate je meer woorden spreekt.
Wat een wonder als zich  dat  voltrekt.
Want elk  woord dat diep van binnen komt, 
bedenkt zich geen moment.
Op zijn weg naar buiten 
neemt het onvermoedde gevoelens met zich mee 
en verrast de ander telkens weer 
wanneer het   werkelijk bij hem  binnenkomt.

dinsdag 2 augustus 2011

Ik ben met m'n liefste lief















Ik ben met mijn liefste lief
Door het land gaan fietsen
We zijn zelfs even stil gaan staan en hebben  niets gehoord
Dan het ruisen van Zijn adem in ons beider  oren
Het wuivend gras als in een groet
Zo hebben wij   Hem  daar in het open land
Als schepper van dit al ontmoet

Tot tranens toe geroerd
Om zoveel groen en rust
Heb ik  daar in alle eenvoud
Mijn liefste lief
Vol op de mond gekust

zondag 3 juli 2011

Lees tussen de regels


















De ‘ vervreemding ‘ loopt op straat
En zoekt wanhopig naar een vriend om mee te praten
Het ‘vertrouwen’ komt te laat
Omdat ‘geweld’ heeft toegeslagen
“Dit was onnodig, hoefde niet.”:
Is de conclusie van verdriet
Ondertussen komt ‘nieuwsgierig’  aangelopen
Met in haar kielzog ‘goed fatsoen’
Terwijl de ‘daadkracht’ terugvalt in volslagen apathie
Gaat de ‘medemenselijkheid’ bankroet

Als de helden zijn begraven
Nabestaanden zijn getroost
Blijft de ‘leegte’ nog bestaan
Zie ik ‘vervreemding’ eenzaam gaan
Zo worden ‘woede’ en ‘de onmacht’ hele goede buren
En betrekt ‘frustratie’ haar gereedgekomen woning
Wordt ‘onverdraagzaamheid’ de ongekroonde koning

zaterdag 14 mei 2011

Verliefden tussen doden (naast Kierkegaards graf)





Op het kerkhof in de stad
Is het een drukte van belang
Men komt hier meestal bij mooi weer
Om te vrijen op het gras
Elkaar te kussen op de wang 
Verliefden tussen doden
Slaan hier dagelijks hun slag
Ik hoor haar fluisteren in zijn oor
Lieveling durf jij te kussen naast dit graf
Of sterker nog bemin mij in het aanzicht van de dood
Pas dan zal ik het zeker weten
Je  liefde voor mij is levensgroot
Nooit bij donker nooit bij nacht
Altijd in het lichtste licht
Slaan de verliefden tussen doden
de dood met rake klappen in't gezicht. 
En als de rust is weergekeerd
De geliefden huiswaarts zijn gegaan
Denk ik aan  die oude filosoof die op afstand zijn geliefde heeft bemind
Wat als hij zijn Regine niet had laten gaan
Wat als hij haar had durven kussen
Bij deze volle maan?

NYTORV 2 (geboortehuis Soren Kierkegaard)




Hier geboren
Hier geleefd
Hier getwijfeld tot zijn dood
Hier geleden
Aan de Waarheid
En vertwijfeld
Aan de liefde
Hier gestorven 
Elke dag
Hier geschreven
Boeken vol
Onder  naam of pseudoniem
tot een levenswerk zo groot
Hier gebeden
Tot zijn god
Hier gestreden 
voor Zijn kerk
Hier de hemel licht gewonnen
Zwaar verloren
Regines hand
Soren soren
Hier in babylon 
Ben jij gestrand

woensdag 20 april 2011

De man die werkt met hout



De man die werkt met hout
weet waarover hij het heeft
hout leeft wanneer je het bewerkt
het spreekt 
het kraakt en piept zo nu en dan
en protesteert als het gebogen wordt 
in  ongewenste richting
maar de man die werkt met hout
heeft een groter plan 
voorbij de blauwdruk van de groei
heeft hij het hele beeld voor ogen
hier moet wat af en daar wat worden ingekort
de pijn verdeeld,
omdat hij als schepper van zijn werk
met alle eigenschappen speelt
Hij heeft volledige controle
weet hoe het worden moet
pas als het hout na talloze bewerkingen
aan dit beeld beantwoord
komt die mooie dag toch nog met spoed
pas dan zegt Hij
niks meer aan doen zo is het goed

maandag 7 maart 2011

wereldwijde taal



je woorden komen zachtjes aan
ze drijven zo mijn zinnen binnen
en worden het verhaal
van ongeremd beminnen

bij elke nieuwe vrijpartij
zeg jij steeds weer :"ik hou van jou"
wij laten alles gaan
bevestigt ons bestaan

de zinnen rijgen zich aaneen
en worden ons verhaal
het toont de wrede zoete strijd
in wereldwijde taal

mijn lieve lief
jij laat me
mijn lieve lief
ik laat je
mijn aller, aller, liefste lief
ik laat je nooit meer gaan

je kussen komen zachtjes aan
en drijven zo mijn zinnen binnen
die kussen worden ons verhaal
van ongeremd beminnen

de zoenen rijgen zich aaneen
en worden ons verhaal
het toont de wrede zoete strijd
in wereldwijde taal

mijn lieve lief
jij laat me
mijn lieve lief
ik laat je
mijn aller aller liefste lief
wij laten elkaar
nooit
meer
gaan

 maart 2011

maandag 21 februari 2011

We moeten praten





Lieve Liefste we moeten praten
Want dit zwijgen bouwt een muur
Steeds iets hoger
Niet te slechtenOndoordringbaar
Op den duur

Ja ik weet
Dat ik met drank,stukken makkelijker praat
ondanks alles,Blijft  de pijn
Van ’s ochtends vroeg,Tot ’s avonds laat

Elke slok brand in mijn keel
Elk  glas  is  een glas  te veel
Elke traan brand in mijn ogen
Sinds jij me  hebt bedrogen
En zo staan er dan voorgoed
Duizend krassen op mijn ziel
Net zo diep als die van jou
En uit elk daarvan komt bloed

Liefste het ontgaat me niet
Je drijft weg. . . .
Want
We praten niet
En ik zie het einde zo dichtbij
Want je houd al lang  niet meer . . . van mij

Ik zeg het voor de allerlaatste keer
En daarna zeg ik het . . .  echt nooit meer. . . .


Lieve Liefste
We moeten praten
Want dit zwijgen bouwt een muur
Steeds iets hoger
Niet te slechten
Ondoordringbaar op den duur

Emancipatie




Achter het masker van onzekerheid
Verbergt zich brandend vuur
Achter een onderdanig lachje
Vreet de haat van uur tot uur

Na jaren van vernedering
Barst eindelijk de vulkaan
En spuwt een niet te stuiten lavastroom
De haat van haar vandaan

Ze had haar angst omhelsd
Als een rijke dwaas
Ze kust niet langer meer de hand
Van wie haar slaat

Uiteindelijk op eigen kracht
De schaamte overwonnen
Herrijst zij als een feniks uit haar as
Ze is voor zichzelf begonnen

J.

TIJD


Nu bijna alle klokken stilstaan
Is het wachten echt begonnen
Omdat de  tijd geen enkele rol meer speelt
Wacht hij op zijn eeuwigheid.
Bij wijze van troost
Tikt alleen nog maar  die ene klok
Op het ritme van zijn hart
En het lijkt alsof elke seconde sneller gaat
Uiteindelijk loopt de aardse tijd
Volledig uit de pas
Mijn vader is niet meer
Mijn vader was…..
Veldhoven 15-9-2005
J.