Dat wat ik wil zeggen
ligt verstopt achter woorden
die nooit zijn uitgesproken
verborgen in een taal
door geen oor gehoord
Want mijn hart is nooit van mij geweest
en behoort de Ander toe.
Mijn denken en mijn streven,
zijn sinds mijn jeugd,
in zwijgzaamheid,
altijd in Hem gebleven.
Als schuivend venster in mijn tijd.
En laat zich keer op keer weer leiden
door Zijn grote zwijgzaamheid.
ik geef stem aan de herinnering
ben zelf het levende bewijs
van de liefde waaruit ik ben ontstaan
hoe zou ik anders, eenmaal uit de hof verdreven,
ooit weer toegang krijgen
tot dit verloren paradijs?
dat wat ik wil zeggen
blijft verstopt achter mijn woorden
die nog nooit zijn uitgesproken
verborgen in de taal
Die Hij alleen al heeft gehoord.
Hij heeft zichzelf voor mij
alleen voor mij gebroken
terwijl ik voor hem alleen
als eerste ben ontspoord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten