Alleen met onszelf en het internet.Geen kerk, geen gemeente waar we lid van zijn .
Geen groep waaraan we deelnemen.Geen menselijk contact.Als digitale kluizenaars leven wij.
Afgezonderd in een woestijn van bits en bytes van kudos en Facebook likes
Als woestijnvaders die, als geestelijke navelstaarders nooit verder uitstijgen boven zichzelf
Ik luister, ik lees, ik kijk,ik neem tot mij wat er via mijn scherm zich aan mij opdringt
ik wordt niet meer gescherpt door de non verbale taal die mij vroeger zo eigen was.
Die ik aflas aan het gezicht tegenover me bij het drinken van een kopje koffie,het houden van een goed gesprek.
Wij, moderne mensen, zijn verdwaald in de wereld van sociale media, de weg kwijt.
We Tinderen ons het bed in voor een flinke portie oppervlakkige sex.
We nemen daarbij onszelf en de andere niet meer serieus.
We swipen links of rechts al naar gelang onze voorkeur voor ,donker,lang, kort of
billen borsten of een grote mond
Gek he? Dat we eenzaam zijn.
Een beetje investeren in die ander is er niet meer bij.
Alles moet snel,nu,direct en meteen.We creëerden een verwende generatie door ze altijd
op de achterbank ‘veilig ‘ naar school te brengen.Ondertussen wonen velen nog thuis, zien geen noodzaak om zelfstandig een leven op te bouwen.
Waarom zou je immers. Alles kan,is binnen handbereik.On demand noemen ze dat.
Op afroep bestelbaar. Steeds meer wordt dat gedaan.
We bestellen alles online. Ons eten,koopjes,sex,drugs,medicijnen,diensten,belasting opgave, bankzaken,reizen,kranten,werkelijk alles.
Gedachten,ideeën,opvattingen worden kritiekloos gedeeld en overgenomen. Niets wordt meer geverifieerd maar direct gepubliceerd. Dit gebeurt door de vakmensen bij de geschreven media maar ook door de amateurs thuis achter hun beeldschermen, door de reaguurders die hun meningen uitkotsen eer ze hun emoties hebben laten bezinken.
Dat zou vroeger wel anders geweest zijn. Toen ze nog in de ogen konden kijken van de ander
en daar in een split second de stijgende verbazing,afkeuring of bevestiging konden lezen
van de woorden zojuist uitgesproken de bewering net geuit.
Maar aan dat kanaal,die nuance ontbreekt het in onze moderne sociale omgang. Digitaal pesten is gemeengoed geworden. De non verbale reactie van die ander ontbreekt in het hedendaagse discours als een maatstaf van wat nog betamelijk is als een ijkpunt van wat nog door de beugel kan. Ze wordt niet meer gezien en niet meer waargenomen.
Misschien dat wij daarom kunnen zeggen wat we te zeggen hebben en de manier waarop we het altijd zeggen. Altijd tegen de rand van wat we ervaren als onbetamelijk.
Altijd schurend ,gezocht kwetsend, denigrerend,schofferend, zoals je vroeger enkel op cafe kon horen. Waar je onder gelijkgestemden was. Waar je kon zeggen wat je werkelijk dacht omdat er altijd wel de verzachtende alcoholcomponent in kon worden meegenomen. “ Ach hij heeft gewoon net een borrel te veel., ’t is dronkemanspraat. of “Zij hebben te veel zoete wijn gehad.” Maar in het huidige digitale landschap gaat dat niet meer op. Of zou het komen doordat we alles door een beeldscherm van computer,tablet of smartphone moet bekijken?
Doordat wij ons inmiddels hebben losgezongen van de werkelijkheid?
De realiteit van alle dag?
Zou dat komen omdat wij, geïsoleerd en digitaal beveiligd, ten enenmale het non verbale missen en dat al niet meer kunnen of durven lezen?
Arme arme moderne mens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten