Het verhaal dat schrijft zichzelf wel.
De woorden komen naar je toe.
Terwijl het plot zich langzaam toch verraadt
Blijft het tussen de regels weer angstvallig stil
Dit is zo niet wat ik wil.
En eenmaal buiten zinnen
Komt de waarheid keihard binnen
Dit was het dan Het boek is uit
De liefde dood verklaard
onze weg loopt dood.
Zoals altijd weer hetzelfde refrein
Ik zal wel weer de wijste zijn
En eenmaal buiten zinnen
Zit er niets anders op dan...
Uithuilen en opnieuw beginnen.
Terwijl de film zich afspeelt in mijn hoofd
Zie ik elke scène voor me
Terwijl de camera’s nog lopen
Barst de grond onder mijn voeten open
Zink ik weg in bodemloosheid
Blijft het op de set angstvallig stil
Dit is zo niet wat ik wil
Het script loopt nu ten einde
De set is al verlaten
Het licht gaat uit
En wij wij vallen tegelijk
Uit onze eigen rol
En eenmaal buiten zinnen
Komt de waarheid keihard binnen
Dit was het dan de film is uit
De eenzaamheid slaat weer op hol
onze namen op de titelrol
Zoals altijd weer hetzelfde refrein
Ik zal wel weer de wijste zijn
En eenmaal buiten zinnen
Zit er niets anders op dan...
Uithuilen en opnieuw beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten