zondag 18 januari 2015

Mag ik dat zeggen?

Mag ik het zo stellen,

 dat het vrije woord en de westerse opvattingen over vrijheid van meningsuiting werden aangevallen door mensen met een gesloten wereldbeeld, een exclusief denkpatroon en een blinde haat tegen alles en iedereen die hun profeet, hun god, hun  geloof maar enigszins durft te beledigen, bespotten?
Dat hiermee terroristen van IS , Al Qaida en Boko Haram  een wereldgodsdienst in gijzeling genomen hebben  en iedereen die deze godsdienst werkelijk lief is moet nu al jaren met lede ogen toezien hoe hun profeet, hun god, hun heilige boek worden misbruikt voor niets anders dan een politiek  terroristisch ideaal van een  ‘Kalifaat’ waarin het goed toeven zou moeten zijn.  Een ideaal dat de frustraties van  de oorlog die al eeuwen in het midden oosten woedt  hier bij ons wil brengen, tweespalt zaaien, angst zaaien om mensen die proberen in vrede met elkaar en naast elkaar te leven juist tegen elkaar op te zetten. Opdat er toch maar vooral geen Islam zal ontstaan met een westers randje?
Ze verplaatsen de oorlog naar hier ,om mensen een hak te zetten, die vanuit een eerlijke overtuiging de Islam proberen vorm te geven in een open westerse samenleving. En we zijn een aardig eind op weg.
Hier kan het bestaan een synagoge naast een  kerk naast een moskee.
Op vrijdag een drukte van belang vanwege het vrijdaggebed, een zaterdag drukte in een synagoge en zondags volle kerkzalen.
Hier kan het bestaan, volle stadions voor de sport, druk bezochte uitzendingen van buitenhof en aanverwante zondagochtend programma’s waarin de actualiteit van Nederland besproken wordt.
Hier kan het bestaan dat men leert van elkaars idealen, levensovertuigingen, meningen, geloven, goden en heilige boeken. Elkaars politieke opvattingen, gekozen oplossingen, verschillen van mening zonder een wapen op te nemen.
Dat beledigingen en spot soms een grens overgaan en niet altijd wijs zijn behoeft geen betoog maar wanneer daarom de wapens worden opgenomen gaat ook zeker over grenzen waarvan geen terugkeer of inkeer meer mogelijk is. Dan maar liever een stevig discussie. 
Woorden doden niet, tekeningen brengen niemand om en uit pennen vloeit enkel maar de  inkt en niet het bloed van onschuldigen.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten