Hemel en Hades

In Hades heerst rust.
Het is er  oorverdovend stil.
Het is er koud en kil.
Als dode hoef je er
niets meer te  vrezen
Als levende kun je er amper wezen

In de Hemel wordt gezongen.
Schijnt het ontoegankelijk Licht.
Vliegen engelen af en aan.
Als kind kun je hier prima wezen,
hoef je niets te vrezen.
Je bent welkom met je dromen
want  de levendst levende
laat zelfs de doodste doden,
als kinderen tot Hem komen.

De muze van het woord

Ik herken haar in mijn slaap
De muze van het woord.
Toevallige passante,
Bevallige, charmante,
weergaloze schoonheid.
Geloken ogen ,gaaf gezicht,
verschijnend in het ochtendlicht.


De zon weerspiegelt op haar ravenzwarte lokken.
Haar haren vallen naadloos langs elkaar.
Verborgen onder rokken aan het zicht onttrokken
moeten haar benen wel  begeerlijk zijn,
haar voeten wel  gewassen zijn.
Verzorgd gelakte nagels  in onbekende kleur
Tussen de regels van het minnen
Herken ik weer haar geur


De muze van het woord.
Ik ken nog altijd niet haar naam.
Haar onbestreelde borsten
blijven een  goed bewaard geheim.
Bekoorlijk als zij is,
laat ik haar bij't ontwaken ,
onbetast weer van mij gaan

Rubicon

Vandaag verbrand ik bruggen.
Passeer de rubicon.
Betaal de veerman mijn gelag.
Hernieuw mij in de zo(o)n.

Om niet herschept Hij
diep in mij
een nieuwe mens,
een nieuwe geest.
Ik sliep en ben voor Hem
nooit werkelijk dood geweest.


Daar waar ik in liefde faalde
mijn gelijk altijd maar haalde
goot hij zich uit als olie,
als zalf op de wonden.
Die door mijn nalatigheid
bij anderen ontstonden.

Vandaag verbrand ik bruggen.
Passeer de rubicon.
Betaal de veerman mijn gelag.
En prijs voortaan  de zo(o)n

Douwe bob

Douwe bob (Whatever,forever)


Kind nog, net volwassen
Moet al jaren  op zijn vader passen
In zijn blik zie ik de onmacht
Hoe zijn vader zich traag stervend al van hem  verwijdert
Trillend als een espenblad met onvaste stem
De gedachten warrig
Maar hij houdt zielsveel van hem.


Structuur krijgt hij  van binnenuit.
De harmonie in zijn  muziek
moet leidend zijn en richting geven.
Daar waar zijn vader in gebreke is gebleven.

In destructie meent hij schoonheid.
Menig keer heeft hij bewust en net als vader
daarom grenzen overschreden.
Gedoemd tot stardom rijst zijn ster te snel te hoog.
En valt straks  des te harder naar beneden
Zijn van god gegeven talent
Verdwijnt onder een korenmaat
Van coke en drank.
Tegen beter weten in legt hij met dezelfde shit
als waar zijn vader aan kapot gaat.
Een dempend laagje over zijn ontluikend leven.
Douwe Bob zing voor de muze
Drink wat minder
Blijf nog even
Want het leven is te kort
Om er zo maar door te jagen.
Douwe Bob zing voor je muze.