ik,
vond gisteren een veer
gevallen uit de vleugel
van gabriel de engel
hij was hier met een boodschap
ik begreep hem niet
zag zijn lippen wel bewegen
maar hoorde geen geluid
tot drie maal toe sprak hij tot mij
toen liep hij naar het vuur
nam een gloeiend stukje kool
drukte mij het op de lippen
Sinds dat moment
ben ik bekend
met een groot geheim
weet nu pas hoe
de dienaars van de hemel
een boodschap overbrengen
Ze gebruiken licht
uit hogere hemelsferen
of scheppen het zo op
uit de glazen zee
en dragen het voor eeuwig met zich mee
Zijn veer gebruik ik nu als pen
waarmee hij zijn verhalen schrijft
en weet dat ieder woord
van Hem ontvangen
in staat zal zijn om licht te geven
opdat onze zwartste nacht
niet altijd donker blijft.
Wat een prachtig thema en ook heel mooi uitgewerkt in dit gedicht. Mooi dat de dichter de veer van de engel ter hand neemt.
BeantwoordenVerwijderenVoor mij persoonlijk heeft het gedicht een extra dimensie. Ooit door een Gabriel vernederd, kan ik dankzij dit gedicht door de hand van de dichter engel Gabriël weer terugzien, die licht verspreid in de donkerste nacht.