In deze steen kras ik mijn gedachten en leg ze vast opdat anderen blijvend overdenken wat hier is neergeschreven.
zondag 10 november 2013
Schrijven in zand
Ik geloof in een god die op water kan lopen
kan branden als vuur waar de struik niet verteerd
Ik geloof in een god die een stotteraar stuurt
Zo voor zijn volk stamelend de vrijheid bepleit
Ik geloof dat mijn god uit een maagd is geboren
Kinderen altijd weer voorrang verleent
Die blinden laat zien doven laat horen
En passant nog een vrouw van haar vloeiing geneest
Ik geloof in een god die mijn voeten komt wassen
Die homo's en hoeren de maat niet neemt
Maar altijd blijft schrijven ,een geheim, in het zand.
Wie zonder zonde is werpe een steen
Ik geloof in een god die zich niet aan mij opdringt
Altijd beschaafd aan de deur blijft staan
Ik geloof in een god die zachtjes blijft kloppen
Tot ik mijzelf op een kier heb gezet
Hoewel hij door muren kan gaan
Ik geloof in een god die graag bij me wil zijn
Zich dan uitgiet als olie
Zich voor mij breekt als het brood
Ik geloof in een god die van water weer wijn
Ik geloof in zijn opstand
tegen mijn dood
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten