Lieve Liefste we moeten praten
Want dit zwijgen bouwt een muur
Steeds iets hoger
Niet te slechtenOndoordringbaar
Op den duur
Ja ik weet
Dat ik met drank,stukken makkelijker praat
ondanks alles,Blijft de pijn
Van ’s ochtends vroeg,Tot ’s avonds laat
Elke slok brand in mijn keel
Elk glas is een glas te veel
Elke traan brand in mijn ogen
Sinds jij me hebt bedrogen
En zo staan er dan voorgoed
Duizend krassen op mijn ziel
Net zo diep als die van jou
En uit elk daarvan komt bloed
Liefste het ontgaat me niet
Je drijft weg. . . .
Want
We praten niet
En ik zie het einde zo dichtbij
Want je houd al lang niet meer . . . van mij
Ik zeg het voor de allerlaatste keer
En daarna zeg ik het . . . echt nooit meer. . . .
Lieve Liefste
We moeten praten
Want dit zwijgen bouwt een muur
Steeds iets hoger
Niet te slechten
Ondoordringbaar op den duur
