Grijze oude man

Grijze oude man

zit op zijn leugenbank en rookt een pijp

kijkt naar de jeugd die hier voorbijgaat

heeft enkel nog herinneringen

aan wat ooit was en is geweest

“ach ja das war einmal”

toen was het nog wel eens een  feest

alsof hij stilstaat
en weer teruggaat in de tijd

het leven heeft de tijd op zijn gezicht gekerfd

hij staat op loopt naar cafe
bestelt een jonge klare

voordat de tijd hem inhaalt en zijn dag bederft

Schrijver.

Ik ben geen schrijver, ik schrijf. En dat is heel wat anders dan de titel schrijver doet vermoeden.Alsof je schrijver kunt zijn.Daar komt nogal wat bij kijken. Je moet er tijd voor hebben of tijd voor vrij kunnen maken.Je moet een goed onderwerp hebben en een interessante verhaallijn kunnen ontwerpen.Dan moet datgene wat je schrijft ook nog de indruk geven alsof het in een keer uit de pen is komen vloeien. Daartoe moet je vaak herschrijven, schrijvend schaven en schavend  schrijven., noem ik dat gemakshalve.Los van de inhoud van je verhaal moeten zinnen goed lopen, heb je een zeker ritme nodig om de aandacht van de lezer vast te houden. Ook heeft je verhaal een plot nodig waar je naartoe kunt schrijven. Hoofdstukindeling is ook een handig gereedschap om je verhaal op te kunnen delen en verschillende verhaallijnen met elkaar te kunnen vervlechten en daarmee het tempo van je verhaal te kunnen bepalen.Al met al begint het schrijven al meer en meer op schilderen te lijken. Waar de ware meester naar believen zijn palet inzet, kleuren kiest, tonen mengt en zelfs signatuur kan aanbrengen door kwast gebruik of inzet van een  paletmes. Daar waar de schilder op zijn doek  een zekere vlakverdeling toepast kiest de schrijver voor verschillende verhaallijnen die hij nodig heeft om zijn karakters datgene te laten beleven dat bijdraagt en toewerkt naar de plot van het grote verhaal.Karakters moeten vorm krijgen, groeien voor het oog van de lezer en de beschrijving ervan moet dusdanig zijn dat het geloofwaardig is voor de lezer om mee te leven met de hoofdpersonen.Wanneer we dit allemaal weten en tot ons door laten dringen realiseer ik mij dat ik geen schrijver ben maar dat ik soms schrijf. Enkel wanneer ik daarmee bezig ben ben ik even een schrijver. Daarbuiten ben ik leerkracht, partner, minnaar, muzikant, zanger, dichter, mens, twijfelaar, zoeker, vinder, gelovige, christen, en wat nog al meer. Allemaal zaken waar ik ook mijn tijd aan moet besteden. Ik ben dus enkel schrijver wanneer ik daadwerkelijk schrijf. Daarbuiten ben ik bezig met van alles en nog wat. Laat ik mij vormen door het leven dat ik leid.Of laat ik me leiden door het leven zoals dat zichzelf aan mij ontvouwt. Als een schilderij dat zichzelf schildert, als een verhaal dat zichzelf schrijft. Eigenlijk ben je als ‘schrijver’ overbodige luxe. Zoals een goede manager zichzelf overbodig kan maken. Deden ze dat maar wat vaker. Dat zou pas een hoop kosten besparen.

DIALECTISCHE LIEFDE

Soren en Regine.  

Leven hun stille liefde voor elkaar.

Langs de weg van  een verbroken verloving.

Zoeken beiden  blijvend in hun gestileerde omgang

Naar een dialectisch minnen.

In dit woordloos tasten naar de ander,

In dit wederzijds verlangen naar elkaar

Weten zij zich staand te houden.

Maar de weg naar een totaal verbinden.

Hebben beiden nimmer kunnen vinden.

Hij noteert de tijd, de richting van de wind

De route die ze lopen

Hoe zij zijn blik weer vindt

Hoe zij elkaar passeren

Op het paadje langs de Langelinie aan het water.

Hoe ze zwijgend verder lopen

In hun hoofd het beeld van de aanbeden liefde.

Als herinnering voor later.

Gehoord worden

Wel meeluisteren, niet meeluisteren. Apple,Google,Amazon. Het maakt niet uit. Feit is dat haast elke bewoner van deze aardkloot wel een mobiel,watch,pc,laptop,smart tv of smart speaker heeft staan in zijn of haar nabijheid. De mogelijkheid tot afluisteren hebben we daarmee bewust of onbewust zelf in huis gehaald. Er worden wel hele grote woorden gesproken over de bedrijven die ons voorzien van al dit speelgoed maar niemand heeft het over de totale afwezigheid van kritisch denken bij het algemeen publiek. We zijn er zelf bij dat we de mogelijkheid tot meeluisteren open zetten . Hoe vaak komt het niet voor dat bij het installeren van een gratis app gevraagd wordt om toegang tot je camera? Je microfoon? Zogenaamd omdat de diensten anders niet voor honderd procent kunnen worden uitgevoerd. Weiger je hierop in te gaan dan is het ook direct over met het gratis aanbod van die partij. Je kunt de beloofde gratis app dan gewoon niet gebruiken . Wat mij betreft is het dan gewoon wegwezen en de app weer direct verwijderen van je telefoon, computer of tablet.
Nee we zijn verslaafd geraakt aan al die gadgets, die speeltjes, die vaak als digitale niemendalletjes
 in de “stores” worden aangeboden. Ze dienen vaak maar een doel. Data verzamelen, Wie ben je, wat is je mailadres, mogen we toegang tot je afbeeldingen, je microfoon even aanzetten dan kunnen we leuke geluidjes toezenden. Mogen we je iets toezenden, Wil je dat, geef dan je toestemming.
Kortom we zorgen zelf voor een huis zonder sloten en sleutels.
We weten mogelijk niet eens meer hoeveel sleutels en aan wie we ze hebben weggegeven.
Het is al jaren gebruik in Nederland dat een goed huishouden zijn of haar grote schoonmaak houdt. Heel het huis gaat ondersteboven, er wordt geboend , gepoetst, alle meubels aan de kant, boenwas in de aanslag, wrijven tot alles glimt om het huis maar weer spic en span te krijgen.
Ik zou willen pleiten voor precies zo’n dag om je digitale leefwereld  eens flink schoon te maken. Of misschien wel een app ontwikkelen die dit voor je doet. Je hele app lijst naloopt en na het geven van een helder overzicht jou opnieuw de vraag voorlegt of je die toestemming die je destijds gaf nog steeds wilt blijven geven of dat deze moet worden ingetrokken.
Daar zou de regelgeving van de AVG privacywet ook in moeten gaan voorzien want instellingen zoals ziekenhuizen en scholen worden al ieder jaar gesommeerd om belanghebbenden jaarlijks opnieuw de keuzes voor te leggen of afbeeldingen gebruikt mogen worden voor pr doeleinden, schoolwebsites etc. Nee wat apps en onze bescherming van private  data betreft heeft de AVG nog een lange weg te gaan. Regelgeving ontbreekt op dit vlak nog te veel.

Onbereikbaar anders.

Jij bent zo onbereikbaar anders

Zo anders onbereikbaar 

Zo breekbaar als mijn stem

Wanneer zoute tranen

Mij het zingen weer beletten

Weet ik dat mijn grens bereikt is.

Omdat jij vaak  zo onverwacht

Met harde woorden  aan komt zetten

Mijn huid kan er niet tegen

Het is erger dan de felste regen

Nu weet ik dat deze tijd voorgoed voorbij is

Jouw zinnen maken nu niet langer 

Dat ik mij als een oester hoeft te sluiten

Houden me niet meer  gevangen

In wat of hoe ik niet  wil zijn.

Herken mezelf steeds  meer

Versta mijn eigen taal ook weer 

Ik breek nu uit jouw  Babylon 

En wordt iets nieuws onder de zon.

Ik laaf mijn ziel en drink voortaan

Uit mijn zelf geslagen bron.

Zaterdag 13 April 2019.

Voor Roos.

DWALEN

Ik heb nooit geweten dat ik zo verdwaald kan zijn

ik heb nooit beseft

dat ik zo kan blijven zoeken

en toch  niet kan vinden

ik heb nooit gedacht

dat de verkeerde kaart

mij steeds verder weg brengt

van de liefdes in mijn leven

dat de verkeerde kaart 

mij steeds meer laat nemen

steeds minder laat geven

dat de verkeerde kaart

mij wel een weg wijst

maar mij nooit terug zal leiden 

naar het huis waar ik graag woon.

Vinyl again!

De ouderwetse draaitafel weer van stal gehaald en aangesloten. Prima transistor voorversterkertje ertussen als eerste test. Later volgt nog een exepriment met een buizenvoorversterker. Waarom hoor ik je zeggen, dit klinkt toch al goed genoeg? Zeker het klinkt mooi maar mist de warmte die ik wel terughoor wanneer ik mijn oude philips radio aan heb staan.Dat heeft echt een heel warm geluid.
Maar eerst nog even hernieuwd genieten van mjn platenplatencollectie. Gelukkig altijd nog bewaard.

Politiek maar dan anders.

Ga bij het binnenhalen van de oogst niet tot aan de rand van de akker en raap wat blijft liggen niet bijeen, maar laat het liggen voor de armen en de vreemdelingen. Ik ben de HEER, jullie God. -- Leviticus 23:22

Kortom trek de klant nooit het vel over de oren!

Hier kunnen de neo-liberalen nog wat van leren met hun winstmaximalisatie!