Opgelucht blies hij zijn laatste adem uit
het ging de laatste tijden toch al minder
bovendien was het geluk hem bespaard gebleven
en verheugde hij zich enkel nog bij de gedachte
aan het einde van zijn leven
altijd een pessimist gebleven
een tevreden onruststoker
bij leven altijd zeiken, altijd klagen
over wat hij al niet kon verdragen
verongelijkt als hij kon wezen
over wat anderen hem misdeden
dat er ooit een eind zou komen
aan zijn lange lijdensweg
hield hem te lang nog op de been
maar nu was het dan eindelijk zover
hij blies zijn laatste ademtocht
ging hij op de valreep van zijn leven
toch nog tevreden heen.
